แหลมตะลุมพุก อ.ปากพนัง จ.นครศรีธรรมราช

ผู้เขียนเป็นชาวหัวสวน หมู่ 7 ต.เกาะทวด อ.ปากพนัง
ผู้เขียนมีภาพอดีตในความจำ(ถ้าถามว่าวัน/เดือน/ปีอะไรผู้เขียนจำไม่ได้)เพียงแต่พอจดจำเหตุการณ์ได้เนื่องจากอายุยังเด็กมากๆ บ้านที่ผู้เขียนอาศัยอยู่เป็นบ้านของปู่-ย่า(ปู่มด-ย่าแดง พันธรังษี)ตั้งอยู่ริมน้ำ คลองหัวสวน เป็นบ้านหลังใหญ่แบบทรงไทยโบราณ ยกพื้นสูงหลังคามุงด้วยกระเบื้องปูนของจีนรูปข้าวหลามตัด มีโรงข้าว(ที่เก็บข้าวที่เกี่ยวมาใหม่)ริมติดต่อโรงข้าวมีคอกวัว-คอกควาย บ้านปู่-ย่าในคืนเกิดเหตุเมื่อตื่นขึ้นมาตอนดึกด้วยความตกใจ ทั้งหมด ปู่ ย่า ลุง อา นั้งกันอยู่ที่บริเวณคอกวัว- คอกควายที่ปู่ทำยื่นออกไปเป็นที่นอนเฝ้าวัว-ควายยามคำ่คืนใต้ต้นมะม่วง(คัน)ต้นใหญ่ ประมาณ 2 คนโอบ ด้านนอกมีเสียงลมแรงมาก มีเสียงร้องโหยหวลเมื่อลมประทะกับสิ่งกีดขวางและมีเสียงดังสนั่นทั้งเสียงหัก-พังของต้นไม้ และบ้านเรือน ทั้งบริเวณมีน้ำเจิงนอง และเสียงกระเบื้องที่โดนลมแรงตกลงไปในน้ำ เหมื่อนเราร่อนหินไประยะไกลตลอดเวลา เสียงดังไม่ขาดสาย
พอขึ้นวันใหม่ บ้านทั้งหลังเหลือแต่โครงหลังคา กระเบื้องหายไปเกื่อบหมดและสภาพบ้านบางส่วนเสียหาย นี้คือภาพความจำอดีตสำหรับเหตุการณ์วาตภัยแหลมตะลุมพุก

• ภาพพายุโซนร้อน"แฮเรียต"ที่พัดถล่มแหลมตะลุมพุกเมื่อ 25 ตุลาคม 2505 (ภาพจากเวป)

• "ภาพแปะฟ้า"ย้อนรอย"อดีตแหลมตะลุมพุก" เพื่อเป็นการสดุดีถึงบุคคลบ้านเราคนหนึ่ง ที่เป็นนักเขียน/นักกวี/นักประวัติศาสตร์/นักกลอน/นักแต่งเพลง/"นักถ่ายภาพ"และอื่นๆ ซึ่งเป็นบุคคลสำคัญบุคคลหนึ่งของ"เมื่องคอน" จากหลักฐานการตีพิมพ์ลงในหนังสือ"สารานุกรมบุคคลสำคัญภาคใต้"จึงขอสดุดีและนำผลงานของท่านที่ได้บรรยายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นผ่านมาครบรอบ 48 ปี ในวันที่" 25 ตุลาคม 2553 "ย้อนรอยอดีต"โดยบทประพันธ์ของครูตรึก พฤกษะศรี ซึ่งคุณครูได้อยู่ในเหตุการณ์ และพบเห็นผู้ประสพภัยด้วยตัวเอง ในวันพายุโซนร้อน"แฮเรียต" พัดถล่ม "แหลมตะลุมพุก" ในช่วงค่ำวันที่ 25 ตุลาคม 2505 ซึ่งข้อมูลทั้งหมด "ย้อนรอย"โดย "คุณสถาพร พฤกษะศรี"ซึ่งเป็นสายเลือดของท่าน และบทประพันธ์เล่าถึงเหตุการณ์มหาวาตภัยที่เกิดขึ้นนี้ ได้จัดพิมพ์มาครั้งหนึ่งแล้ว เมื่อต้นปี 2506 ในบทประพันธ์ที่มีชื่อว่า "แหลมตลุมพุกพิลาป" เพื่อหารายได้จัดซื้่อเครื่องดนตรีเพิ่มเติมให้แก่วงดนตรีสากลโรงเรียนปากพนังโดยแบ่งเป็น 4 ตอน ตามลำดับ

ภาพถ่ายทางอากาศหมู่บ้านแหลมตะลุมพุกปัจจุบัน

ลูกเสือเดินทางไกลไปพักแรมที่แหลมตะลุมพุกก่อนเกิดพายุ

พักแรมแล้วรุ่งเช้าเดินทางกลับ

เมื่อเสร็จสรรพทุกคนก็รีบกลับโรงเรียน

ต้นไม้ใหญ่ยังโค่นล้มเมื่อโดนลมพายุ

สภาพที่เห็นเป็นหลักฐานเมื่อพายุพัดผ่านไป

อยากเห็นถึงที่ก็ต้องมีความลำบาก

ท่านผูกชมสนใจตามไปดูถึงที่

ยากเข็นเช่นไรขอไปให้ถึง

อาคารเรียนก่อนวาตภัยมาถึง ก่อสร้างเมื่อ กันยายน พ.ศ.2496

เมื่อพายุผ่านไปอาคารเรืยนสองชั้นเหลือเพียงชั้นเดียว ถ่ายภาพโดยคุณครูวิไล พฤกษะศรี เมื่อตอนเช้าวันที่ 26 ต.ค. 2505

นักเรียนที่เคราะห์ร้ายกำลังช่วยกันขนโต๊ะ ม้านั้ง ไปอาศัยเรียนในวิหารวัดต่อไป

• โรงเรียนประจำอำเภอปากพนังก็เจอเข้าเหมื่อนกัน

• ย้อนรอยภาพอดีตรำลึกวาตภัยแหลมตะลุมพุกผ่านมาแล้ว 48 ปี
• ตอนที่ 1
• เริ่มเกิดพายุโซนร้อน "แฮเรียต" พัดผ่านเข้ามาทางแหลมตะลุมพุก ในตอนค่ำของวันที่ 25 ตุลาคม 2505 ทำให้บ้านเรื่อนที่อยู่อาศัยของชาวตำบลบ้านแหลมตะลุมพุก หายไปในทะเลเกื่อบหมด ดังภาพที่ปรากฏ ผู้คนที่รอดตาย ไปติดอยู่บนต้นไม้บ้าง ขึ้นไปอยู่บนหลังคาบ้าง ส่วนที่ทนกับแรงน้ำ แรงลมไม่ไหวก็เสียชีวิต หายไปในทะเลบ้าง บ้านพักทับบ้าง ส่วนที่รอดตายบางคนเหลือแต่ร่างกาย เสื้อผ้าหายไปหมด บางคนก็สติฟั่นเฟือน รุ่งเช้าผู้คนที่รอดตาย ก็พยายามช่วยเหลือกัน บ้างก็ร่ำร้อง ผู้ประคองตัวเองได้ ก็ตามหาญาติ อาหารก็ไม่มีกิน ต้องหามะพร้าวอ่อนกินประทังชีวิตไว้ก่อน ผู้ที่แข็งแรงพอจะเดินได้ ก็พยายามเดินมุ่งหน้าเข้ามาในอำเภอปากพนัง เพื่อแจ้งให้ทางการได้ทราบถึง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใช้เวลาเดินทางประมาณ 5 ชม. เมื่อทางอำเภอได้รับทราบก็ร่วมมือกับพ่อค้า ประชาชนช่วยเหลือถึงแม้นในตัวอำเภอเสียหายเหมื่อนกันแต่ยังน้อยกว่า

ผู้เขียนเป็นชาวหัวสวน หมู่ 7 ต.เกาะทวด อ.ปากพนัง
ผู้เขียนมีภาพอดีตในความจำ(ถ้าถามว่าวัน/เดือน/ปีอะไรผู้เขียนจำไม่ได้)เพียงแต่พอจดจำเหตุการณ์ได้เนื่องจากอายุยังเด็กมากๆ บ้านที่ผู้เขียนอาศัยอยู่เป็นบ้านของปู่-ย่า(ปู่มด-ย่าแดง พันธรังษี)ตั้งอยู่ริมน้ำ คลองหัวสวน เป็นบ้านหลังใหญ่แบบทรงไทยโบราณ ยกพื้นสูงหลังคามุงด้วยกระเบื้องปูนของจีนรูปข้าวหลามตัด มีโรงข้าว(ที่เก็บข้าวที่เกี่ยวมาใหม่)ริมติดต่อโรงข้าวมีคอกวัว-คอกควาย บ้านปู่-ย่าในคืนเกิดเหตุเมื่อตื่นขึ้นมาตอนดึกด้วยความตกใจ ทั้งหมด ปู่ ย่า ลุง อา นั้งกันอยู่ที่บริเวณคอกวัว- คอกควายที่ปู่ทำยื่นออกไปเป็นที่นอนเฝ้าวัว-ควายยามคำ่คืนใต้ต้นมะม่วง(คัน)ต้นใหญ่ ประมาณ 2 คนโอบ ด้านนอกมีเสียงลมแรงมาก มีเสียงร้องโหยหวลเมื่อลมประทะกับสิ่งกีดขวางและมีเสียงดังสนั่นทั้งเสียงหัก-พังของต้นไม้ และบ้านเรือน ทั้งบริเวณมีน้ำเจิงนอง และเสียงกระเบื้องที่โดนลมแรงตกลงไปในน้ำ เหมื่อนเราร่อนหินไประยะไกลตลอดเวลา เสียงดังไม่ขาดสาย
พอขึ้นวันใหม่ บ้านทั้งหลังเหลือแต่โครงหลังคา กระเบื้องหายไปเกื่อบหมดและสภาพบ้านบางส่วนเสียหาย นี้คือภาพความจำอดีตสำหรับเหตุการณ์วาตภัยแหลมตะลุมพุก

• ภาพพายุโซนร้อน"แฮเรียต"ที่พัดถล่มแหลมตะลุมพุกเมื่อ 25 ตุลาคม 2505 (ภาพจากเวป)

• "ภาพแปะฟ้า"ย้อนรอย"อดีตแหลมตะลุมพุก" เพื่อเป็นการสดุดีถึงบุคคลบ้านเราคนหนึ่ง ที่เป็นนักเขียน/นักกวี/นักประวัติศาสตร์/นักกลอน/นักแต่งเพลง/"นักถ่ายภาพ"และอื่นๆ ซึ่งเป็นบุคคลสำคัญบุคคลหนึ่งของ"เมื่องคอน" จากหลักฐานการตีพิมพ์ลงในหนังสือ"สารานุกรมบุคคลสำคัญภาคใต้"จึงขอสดุดีและนำผลงานของท่านที่ได้บรรยายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นผ่านมาครบรอบ 48 ปี ในวันที่" 25 ตุลาคม 2553 "ย้อนรอยอดีต"โดยบทประพันธ์ของครูตรึก พฤกษะศรี ซึ่งคุณครูได้อยู่ในเหตุการณ์ และพบเห็นผู้ประสพภัยด้วยตัวเอง ในวันพายุโซนร้อน"แฮเรียต" พัดถล่ม "แหลมตะลุมพุก" ในช่วงค่ำวันที่ 25 ตุลาคม 2505 ซึ่งข้อมูลทั้งหมด "ย้อนรอย"โดย "คุณสถาพร พฤกษะศรี"ซึ่งเป็นสายเลือดของท่าน และบทประพันธ์เล่าถึงเหตุการณ์มหาวาตภัยที่เกิดขึ้นนี้ ได้จัดพิมพ์มาครั้งหนึ่งแล้ว เมื่อต้นปี 2506 ในบทประพันธ์ที่มีชื่อว่า "แหลมตลุมพุกพิลาป" เพื่อหารายได้จัดซื้่อเครื่องดนตรีเพิ่มเติมให้แก่วงดนตรีสากลโรงเรียนปากพนังโดยแบ่งเป็น 4 ตอน ตามลำดับ

ภาพถ่ายทางอากาศหมู่บ้านแหลมตะลุมพุกปัจจุบัน

ลูกเสือเดินทางไกลไปพักแรมที่แหลมตะลุมพุกก่อนเกิดพายุ

พักแรมแล้วรุ่งเช้าเดินทางกลับ

เมื่อเสร็จสรรพทุกคนก็รีบกลับโรงเรียน

ต้นไม้ใหญ่ยังโค่นล้มเมื่อโดนลมพายุ

สภาพที่เห็นเป็นหลักฐานเมื่อพายุพัดผ่านไป

อยากเห็นถึงที่ก็ต้องมีความลำบาก

ท่านผูกชมสนใจตามไปดูถึงที่

ยากเข็นเช่นไรขอไปให้ถึง

อาคารเรียนก่อนวาตภัยมาถึง ก่อสร้างเมื่อ กันยายน พ.ศ.2496

เมื่อพายุผ่านไปอาคารเรืยนสองชั้นเหลือเพียงชั้นเดียว ถ่ายภาพโดยคุณครูวิไล พฤกษะศรี เมื่อตอนเช้าวันที่ 26 ต.ค. 2505

นักเรียนที่เคราะห์ร้ายกำลังช่วยกันขนโต๊ะ ม้านั้ง ไปอาศัยเรียนในวิหารวัดต่อไป

• โรงเรียนประจำอำเภอปากพนังก็เจอเข้าเหมื่อนกัน

• ย้อนรอยภาพอดีตรำลึกวาตภัยแหลมตะลุมพุกผ่านมาแล้ว 48 ปี
• ตอนที่ 1
• เริ่มเกิดพายุโซนร้อน "แฮเรียต" พัดผ่านเข้ามาทางแหลมตะลุมพุก ในตอนค่ำของวันที่ 25 ตุลาคม 2505 ทำให้บ้านเรื่อนที่อยู่อาศัยของชาวตำบลบ้านแหลมตะลุมพุก หายไปในทะเลเกื่อบหมด ดังภาพที่ปรากฏ ผู้คนที่รอดตาย ไปติดอยู่บนต้นไม้บ้าง ขึ้นไปอยู่บนหลังคาบ้าง ส่วนที่ทนกับแรงน้ำ แรงลมไม่ไหวก็เสียชีวิต หายไปในทะเลบ้าง บ้านพักทับบ้าง ส่วนที่รอดตายบางคนเหลือแต่ร่างกาย เสื้อผ้าหายไปหมด บางคนก็สติฟั่นเฟือน รุ่งเช้าผู้คนที่รอดตาย ก็พยายามช่วยเหลือกัน บ้างก็ร่ำร้อง ผู้ประคองตัวเองได้ ก็ตามหาญาติ อาหารก็ไม่มีกิน ต้องหามะพร้าวอ่อนกินประทังชีวิตไว้ก่อน ผู้ที่แข็งแรงพอจะเดินได้ ก็พยายามเดินมุ่งหน้าเข้ามาในอำเภอปากพนัง เพื่อแจ้งให้ทางการได้ทราบถึง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใช้เวลาเดินทางประมาณ 5 ชม. เมื่อทางอำเภอได้รับทราบก็ร่วมมือกับพ่อค้า ประชาชนช่วยเหลือถึงแม้นในตัวอำเภอเสียหายเหมื่อนกันแต่ยังน้อยกว่า